Prolog

Music

Wakacyjna wycieczka? Czemu nie. Dwa tygodnie w obcym kraju? Z ogromną przyjemnością. Londyn?! Nie wierzę! Cały ten entuzjazm, który pochłaniał nas przed wyjazdem jest nie do opisania. Na własne oczy miałyśmy zobaczyć Big Bena,  czerwone budki telefoniczne, przejść przez Tower Bridge czy też stanąć na znanym na całym świecie Trafalgar Square. Dodatkową dozą entuzjazmu napełniały nas zakupy w chyba największym domu handlowym Harrods. Miałyśmy tam spędzić na prawdę rozrywkowe dwa tygodnie naszych pomaturalnych wakacji. I co prawda może i były rozrywkowe jednak chyba żadna z nas nie spodziewała się, że pozostawią aż taki ślad w naszym życiu, psychice...


Ty też nie przypuszczałeś, że zagoszczę w Twoim życiu na dłużej. Sama nie byłam co do tego przekonana. A teraz? Siedzę w Twoim mieszkaniu w Islington i czekam na Karinę, która ma lada chwila pojawić się z małym. Jak życie potrafi nas zaskoczyć, nieprawdaż? Wiesz co jest w tym wszystkim najpiękniejsze? Przyjaźń... Przyjaźń, która mimo wszystko trwa. Oboje o tym doskonale wiemy, bo mimo trudów codzienności oboje jej doznaliśmy i doznajemy nadal. I nie tylko względem siebie nawzajem, ale też względem innych bliskich nam osób.


Na stole stoi wazon wypełniony czerwonymi różami, gdzieś na komodzie stoi ramka z naszym zdjęciem... Pamiętam jakby to było wczoraj... A przecież wczoraj obchodziliśmy ją... Naszą pierwszą rocznicę. Rzekłabym, że istnie szczeniacki staż, ale nie z Tobą. Rok wystarcza na to, żeby poznać Twoje przyzwyczajenia i upodobania. Umożliwia zapamiętanie ile łyżeczek cukru słodzisz, gdzie lubisz spędzać wakacje, gdzie chciałbyś pojechać czy też co jest Twoją ulubioną potrawą. Mogłabym powiedzieć, że znam Cię na wylot. I mimo, że nie mam pewności, że Ty również tak dobrze mnie znasz, to jestem z Tobą cholernie i tak szczeniacko szczęśliwa. Nie mogę narzekać.. Mam tutaj, w północnym Londynie wszystko. Wszystko czego mi potrzeba.

Nigdy nie pomyślałybyśmy, że zakupy w Harrods czy też spędzanie słonecznych popołudni w londyńskim Hyde Parku staną się naszą codziennością. Wiecznie zatłoczone uliczki częścią naszego życia, a podróże między północnym a zachodnim Londynem cotygodniową pielgrzymką. Wszystko potoczyło się inaczej niż spodziewałyśmy się tego zanim się tu zjawiłyśmy. Nie planowałyśmy tego, plany ułożyły się dla nas same. A może to właśnie oni je dla nas ułożyli... Czasem chcę w to wierzyć, że nic się nie stało bez przyczyny, że ułożymy sobie życie tak jak zawsze chciałyśmy. Ale przecież już nie będzie tak jak wymarzyłyśmy to sobie jeszcze przed maturą... Przecież już zawsze pozostanie w nas to coś... Z jednej strony nieprzyzwoite szczęście, że oni są obok nas, z drugiej? Każda ma jakąś obawę, ale czym byłoby życie bez nich?